5 lut 2011

Opinia p. L.. Żulińskiego na temat wiersza "planowanie" - Judyty Ciszewskiej



"planowanie" - Judyta Ciszewska


niedoszła samobójczyni
nie myśli już jak się zabić
ale jak odebrać..
życie temu światu

tylko tak ażeby
ona jedna nie czuła bólu

Epigramacik. Jest w tym jakaś myśl, jakieś spostrzeżenie, jakaś obserwacja. Ale jakby za mało tego wszystkiego. Ten wiersz ani nami zbytnio nie wstrząśnie, ani w pamięci na długo nie pozostanie. Trzeba szukać bardziej, głębiej, trzeba wymyślić jakiś haczyk, który utkwi czytelnikowi w głowie swoją błyskotliwością, większym dramatyzmem i mocniejszym przesłaniem. Tak, ten mały wiersz – to dla mnie za mało.

2 komentarze:

  1. Jest myśl i to najważniejsze. Można nad wierszem się pochylić i popracować.Proponuję wywalić brzydkie - "temu" w pierwszej strofie i "ażeby" w puencie.
    tylko tak, aby
    - nie czuć własnego bólu.

    OdpowiedzUsuń
  2. Małe też bywa piękne:)

    OdpowiedzUsuń