Jestem jak oderwany
Od korzeni pęd
Miotam się bezładnie
Usiłując znaleźć skrawek ziemi
Na którym mogłabym osiąść
Pragnę znaleźć
Swoje miejsce w życiu
Chcę zapuścić korzenie
I wydać nowe pędy
Lecz gdziekolwiek przysiądę
Nie ma dla mnie miejsca
Wiatr pcha mnie
Wciąż dalej i dalej
Próbując złamać i wykruszyć
To co ze mnie pozostało
Lecz wierzę ,że kiedyś
Odnajdę swoje źródło
Z którego popłynie ku mnie miłość
Znajdę swoją przystań
Do której zakotwiczę
A z moich korzeni
Wyrośnie nowy pęd
Przedłużając me życie na wieczność
2 sie 2009
"Zaduma" - Małgorzata Kędziorska
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Ten jeden przecinek, to pewnie pomyłka, chyba, że ma być interpunkcja, więc należałoby uzupełnić, wersyfikacja, jak dla mnie zupełne nieporozumienie, rwie tym tekstem i nie ma płynności, powtórzenia niestety powoduję, że zrobiło się dość banalnie i pointa przewidywalna. Sporo wytartych rekwizytów, me - okropny manieryzm
OdpowiedzUsuńIlość zaimków niestety dodatkowo osłabia tekst.
wybacz autorko