Opinia p. L.. Żulińskiego na temat wiersza "Konstelacja" - Kingi Kułagi

"Konstelacja" - Kinga Kułaga

Leżąc przy Tobie, lewituję,

Za dotykiem Twojej ręki – niczym czarodziejskiej różdżki, sięgam gwiazd.

Jestem niczym zabłąkane ciało niebieskie otoczone Wszechświatem Twojej miłości.

Tak odmienni, uzupełniamy się nawzajem,

Jestem Twoim lotem w przestworza, podczas gdy Ty moją grawitacją.

Opinia:

Na tym portalu, Drodzy Autorzy, im my, Wasi komentatorzy, bardziej się czepiamy, tym więcej możemy Wam pomóc niż naszym bezkrytycyzmem. Tym razem znowu niczego czepiać się nie będę, bo ten erotyk niezły, ładny, prosto i mądrze napisany. Skorzystam jednak z okazji i kilka słów na temat pisania w wierszach owego „Ty”, „Twój” z dużej litery. W poezji ta duża litera nie ma żadnego uzasadnienie, wiersz nie jest od „uszanowywania” osoby, która w nim gra jakąś rol

ę. „Ty”, „Twój”, „Ciebie” itd. pisane z dużych litera to wyłącznie formuła epistolograficzna; tak piszemy w listach do kogoś, by nasz szacunek podkreślić. Literatura takich ukłonów nie stosuje, nie musi, bo i nasz ukochany / ukochana z erotyku, są w odbiorze nie kimś konkretnym, tylko kimś „każdym” i kimś „wszelkim” dla odbiorcy.