"tuż przed deszczem dobrze słychać pociągi." - Teresa Rudowicz
dźwięki dzieciństwa, szukanie podobnych
tropów, dzikich ogrodów, (moi synowie nie lubią mirabelek).
przynosiliśmy w liściach łopianu dojrzałe,
najlepiej smakowały w brzezinie przy cegielni,
wtedy powiedziałam o nas Ewie. latem
nauczyłam się pływać, na wyspie
nie mieszkają duchy. wiedziałbyś,
nadal patrzę w twoje okno.
Opinia:
Bardzo to wszystko powierzchowne. Ładnie się zaczyna, ale potem rozmywa się, a jego przesłanie jest nieczytelne. Pointa jakby zawieszona w próżni. Po prostu wiersz jest notatką, nie ma swojej wyrazistej konstrukcji. 
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz