Czysta kartka przede mną

Uchylam bramę skojarzeń
przez szczelinę
wylatuje ptak
gubiąc pióra

Zbieram wszystkie
i słowom przyprawiam
by je ubrać w lot białych jaskółek

Zegar wbija wskazówki
w nadgryzione jabłko czasu
dwanaście razy

Zadzieram głowę
gwiazdy nieruchome
przyszpilone blaskiem
do płótna nocy

Księżyc pęknięty

Czysta kartka przede mną
wirując
w zwolnionym tempie
pokrywa ją puch