"Wierzę i to przez to, nadaję chwilce sens" - Krzysztof Kaczorowski
Szarą wstęgą wielkomiejskiego potoku,
przez tępe fale z połatanych zawirowań,
coś pędzi bezwolnie jak ścieki w rynsztoku –
Część tego myśli, bez słów, bez rozczarowań.
Część inna jad sączy, pożąda bezmyślnie.
Nietrzeźwością swą ubija pianę głupoty.
I bywa, że czasem iskierka zabłyśnie,
lecz za mała by wypaść z tłumu i z hołoty.
Tylko części tej cząstka się zatrzymuje
i z mądrością stawia opór sile ciśnienia.
Odpowiedzialnie, odważnie ryzykuje
dając siebie. Tylko czy? - wierzę, że coś zmienia.
Wierzysz? ktoś zapyta… hm?… to wiara tylko.
Tak to prawda, lecz nie możemy do snu kłaść rzęs,
uciekać przed życiem bo tylko jest chwilką.
Wierzę i to przez to, nadaję chwilce sens.
Radość maj 2010
Opinia:
a wiersza nawet ciekawa. Wiersz tradycyjny, ale jakby też „wyrywający się” poza ugrzecznienie i regularność klasycznej poezji postskamandryckiej, regularnej. Zbyt wiele fraz jednak jakby „prymitywnych”, mało artystycznie „oszlifowanych”, bez dobrego pomysłu na język poetycki. Np. druga strofa od końca – bardzo źle napisana. Innymi słowy: Autor ma coś do powiedzenia, jednak kunszt formy dalece mnie nie zachwyca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz