28 gru 2009

Opinia p. Izabeli Fietkiewicz-Paszek na temat wiersza "Exorde de siecle" - Marty Kos





Pora umierać.
Przecież wszystko już mamy.
Pierwsze pieniądze,
papieros,
miłość tragiczną.

Pora umierać.
Nie usłyszano o nas na czas.
Nie było skandalu,
oklasków,
kwiatów rzucanych pod stopy.

Pora umierać.
Nie uzdrowiliśmy świata
z choroby końca wieku,
nie znaleźliśmy lekarstwa
na kryzys gospodarczy,
ani ocieplenie klimatu.

Pora umierać.
W przeciwnym razie
zostanie nam normalnie żyć.



Najpierw zastrzeżenia, skoro i po tu jestem :)

1.„Pora umierać”. Gra powtórzeniami jest ryzykowna, nie mam pewności, czy każda strofa domaga się tej frazy.
2. Aliteracja w pierwszej strofie – nie sprawia wrażenia celowej, jednak bym próbowała tak „zamieszać” w tych pierwszych słowach, by jej uniknąć.
3. Nie do końca przemawia do mnie podział na wersy; na te jednowyrazowe warto się decydować, kiedy mają nieść jakąś „osobną” wartość/myśl/coś-tam, dlatego np. „papieros”, „oklasków” jako pojedyncze wersy – nie zdają egzaminu. Myślę, że warto pomyśleć nad bardziej „szerokoekranowym” zapisem.
4. Drobna uwaga – zbędny przecinek przed „ani” w 3 strofie.
Poza tymi technicznymi drobiazgami – podoba mi się. Prostymi słowami, bez fajerwerków, ale za to z ładnie wyprowadzoną w puencie ironią.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz