„Współczesne szczęście” - Magadlena Rylska

Skuta grubym lodem i przeżarta
smrodem, lodówka
w starej kamienicy.

Niby pojemna ale już
ciasna od nagromadzonej
martwej padliny.

Wyciekający tłuszcz
z każdej wnęki jak Twoje słowo
fałszywie się leje.

Bezowy torcik na środku stoi,
lepi się cukrem jak
wzrok zazdrośników.

Lukrowane postacie
z wyżartą twarzą szczęśliwie
trzymają pieniążek.

Paraliż szczęścia wdychamy
wszędzie jak w lodówce
ze starej kamienicy.