"Sen" - Emilia Proboszcz

Samotna zmarznięta wśród
Mrozu śniegu i pustej ulicy
Siedzi pod opuszczonym domem
Z milczącą grobową twarzą
- dziewczynka z zapałkami

Marzy o rodzinie ciepłej kolacji
Ale musi wytrwać - nie ma powrotu
Do domu ojca i normalnego życia
Nie ma rodziny i domu
- dziewczynka z zapałkami

Odpala zapałkę ogrzewa swe rączki
Odczuwa czyjąś dobroć i bliskość
A po chwili idzie do nieba
- dziewczynka z zapałkami