"Konstelacja" - Kinga Kułaga
Leżąc przy Tobie, lewituję,
Za dotykiem Twojej ręki – niczym czarodziejskiej różdżki, sięgam gwiazd.
Jestem niczym zabłąkane ciało niebieskie otoczone Wszechświatem Twojej miłości.
Tak odmienni, uzupełniamy się nawzajem,
Jestem Twoim lotem w przestworza, podczas gdy Ty moją grawitacją.
Opinia:
Stefan Jurkowski
Leżąc przy Tobie, lewituję,
Za dotykiem Twojej ręki – niczym czarodziejskiej różdżki, sięgam gwiazd.
Jestem niczym zabłąkane ciało niebieskie otoczone Wszechświatem Twojej miłości.
Tak odmienni, uzupełniamy się nawzajem,
Jestem Twoim lotem w przestworza, podczas gdy Ty moją grawitacją.
Opinia:
Wiersz zbudowany jest z dosyć oczywistych stwierdzeń, dosyć przesadnych. Mówi o miłości w sposób w poezji wyeksploatowany. Autorka opisuje swoje uniesienia, ale to za mało. To taka dosyć naiwna, mało zuniwersalizowana impresyjka, która może do
pewnego stopnia wzruszyć „JEGO”, ale nie obcego czytelnika, choćby i on akurat był chory na zakochanie.
Stefan Jurkowski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz