Wstaję.
Znowu będę musiała przeżyć kolejny dzień.
Przejść drogę bez powrotu.
Bez względu na to, co się będzie działo, muszę iść dalej!
Wskazówki zegara przypominają mi, ile jeszcze czasu przede mną.
Nawet, gdy się zmęczę, one ciągle będą bić.
Aż do wieczora.
Śpię, bo wiem, że muszę odpocząć.
Wiem, że muszę przejść drogę zwaną życiem!
30 lis 2009
***Wstaję
Kategoria:
Iwona Plech
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz